Stef van Grieken is co-founder en CEO van Cradle, een startup die zich richt op ‘cellen programmeren’ met behulp van machine learning. Daarvoor was hij sr. product manager bij Google Research & Machine Intelligence in San Francisco. Dáárvoor werkt hij bij Google X – ook wel de ‘moonshot factory’ genoemd. Stef woont in Zürich, omdat het de hoofdstad is in Europa op het gebied van machine learning, maar het interview vond plaats op de Biotech Campus van de TU Delft, waar de helft van het Cradle-team een werkplek huurt. Ik kwam Stef op het spoor via designer Jelle Prins (werknemer #1 zo’n beetje bij Uber en later head of design), die ik eerder interviewde voor deze serie.
De Biotech Campus van de TU Delft bevindt zich op de compound van DSM. Met mijn OV-fiets kom ik gelukkig redelijk makkelijk langs de uitgebreide beveiliging. Mede, overigens, omdat het de dag na Hemelvaart is en de meeste mensen van een lang weekend genieten. Het belooft een lang en inspirerend interview te worden (het langste interview uit de hele serie), omdat Stef ontzettend veel te vertellen heeft en een duidelijke visie; over zijn jeugd en opleiding, zijn tijd bij Google, het Nederlandse startup klimaat – waar Stef kritisch over is – en over Cradle natuurlijk, zijn nieuwe startup in ‘stealth mode’.
We beginnen (natuurlijk) over zijn jeugd in een klein dorp in de Midden Betuwe. Daar was niet veel te doen, waardoor Stef veel tijd doorbrengt achter de computer. Hij leert zichzelf websites bouwen en gaat dat in zijn tienerjaren voor de plaatselijke middenstand doen. Als hij daarover vertelt deelt hij zijn eerste waardevolle inzicht; innovatie gebeurt door een ‘copycat’ te zijn, oftewel, de bestaande kennis om je heen te verzamelen en dus niet per se helemaal van scratch te beginnen. Bij Android Auto, bijvoorbeeld, gaat hij bij alle autodealers langs in Mountain View om foto’s te maken van de user interfaces van de infotainment systemen – om te kijken wat wel en wat niet werkt. Iets later in het interview noemt hij innoveren een teamsport. Waarna hij ook gelijk het belang van ’t-shaped people’ uitlegt; mensen die in één ding heel erg goed zijn, maar tegelijk geïnteresseerd zijn in andere domeinen. Voor Google Research, zo leerde hij, zijn dat soort mensen erg waardevol.
Zelf is Stef ook t-shaped. Daar komt hij achter tijdens zijn studie Technische Bedrijfskunde in Groningen. Hij excelleerde niet op academisch vlak, maar had ontzettend veel bijbaantjes en interesses náást zijn studie. Werkte voor de universiteitsraad, voor een Europarlementariër, organiseerde hackatons met open data, en nog veel meer. Op de universiteit, zo stelt Stef, krijg je een vrij beperkt stel vaardigheden mee. Je leert er bijvoorbeeld niet communiceren, samenwerken en iets nieuws opzetten. Stef ging dus zelf op pad om zich die vaardigheden eigen te maken.
Vervolgens hebben we het uitgebreid over hoe hij bij Google terecht kwam, dat hij een hack verzon om er binnen te komen, over zijn overstap van engineering naar product management (zijn ‘rocket ship’), hoe de cultuur daar is, en over het belang van plezier hebben in je werk. Als we het krijgen over het startup klimaat in Nederland, wordt duidelijk dat Stef zich hier al uitgebreid in verdiept heeft. Je hebt 3 dingen nodig, zo stelt hij, voor een goed startup klimaat; talent, kapitaal en kennis. Al die dingen worden vanuit de Nederlandse overheid en universiteiten onvoldoende gefaciliteerd. We hebben daarom een aantal unicorns in Nederlands ondanks, niet dankzij het startup klimaat, zo beëindigt hij dit deel van het interview.
Tenslotte hebben we het natuurlijk over Cradle. Hij legt eerst uit wat het bedrijf doet in een notendop (wat nog best lastig is). Hij begint over synthetische biologie, dat we daarmee ongeveer 60% van alles wat we eten en maken kunstmatig kunnen nabouwen. Het meest sprekende voorbeeld, wat mij betreft, is bijvoorbeeld het maken van melk dat chemisch identiek is aan koemelk – en dus ook identiek smaakt. De hele bioindustrie zou daarmee hervormd en dus minder vervuilend en dieronvriendelijk gemaakt kunnen worden. Beluister overigens ook mijn interview met Mark Post van Mosa Meat hierover – hij is bezig met het maken van kweekvlees, wat dezelfde belofte in zich draagt.
Cradle wil een soort ‘Photoshop voor biologen’ maken, waarmee ze makkelijker proteïnen kunnen bouwen. We hebben het over hoe biologen dat nu al doen in een moeizaam proces van trial and error, maar dat met de tool van Cradle – die constant gevoed wordt met behulp van bestaande kennis en machine learning – de error verkleind wordt. We hebben het ook over hoe veel geld deze tool kan besparen, over zijn samenwerking met Jelle Prins en de rest van het team, over hoe het is om een startup te runnen en ook nog even over zijn laatste periode bij Google, waarbij hij steeds meer met ‘HR-gezeik’ bezig was. We hebben het verder over de cultuur die hij wil creëren bij Cradle en hoe hij ‘servant’ aan het team wil zijn. En over nog vele andere dingen.
Luister het volledige interview bovenaan deze pagina, op jouw favoriete podcastplatform of lees de samenvatting in Adformatie.
